Τι είναι το image;
Ένας όρος που θα έχει απασχολήσει πολλούς εκκολαπτόμενους χρήστες Linux δεκτών είναι το «image». Όπως ένας υπολογιστής τρέχει το λειτουργικό πρόγραμμα των Windows και ο χρήστης αλληλεπιδρά με το μηχάνημα μέσω παραθύρων και εικόνων, αντίστοιχα, σε έναν Linux δέκτη τρέχει ένα λογισμικό με το οποίο αλληλεπιδρά ο χρήστης για να στείλει εντολές στο δέκτη. Το ανάλογο του ποντικιού ή του πληκτρολογίου, σε έναν Linux δέκτη είναι το τηλεχειριστήριο, όπου το κάθε πάτημα πλήκτρου μεταφράζεται σε μια εντολή για το λειτουργικό σύστημα του δέκτη. Τα λειτουργικά των Linux δεκτών είναι κομμένα και ραμμένα ανάλογα το hardware που διαθέτουν, αλλά και τις ανάγκες που ικανοποιούν. Η βάση και ο πυρήνας του λειτουργικού είναι ίδια και βασίζονται στο Linux, ωστόσο η τελική παρουσία των μενού και οι λειτουργίες που μπορεί να εκτελέσει διαφέρουν.
Για κάθε οικογένεια Linux δεκτών υπάρχει ένα αντίστοιχο λογισμικό. Το λογισμικό αυτό ονομάζεται επίσημη διανομή λογισμικού ή επίσημο image. Ο κατασκευαστής του δέκτη είθισται να βελτιώνει το επίσημο λογισμικό και να προχωράει σε παρουσιάσεις νέων εκδόσεων της επίσημης διανομής. Από εκεί και πέρα, χάρη στον ανοιχτό κώδικα και στις απεριόριστες ικανότητες του Linux, αναπτύσσονται ανεπίσημες διανομές που πιθανό να ενσωματώνουν παράνομες λειτουργίες ή απλά να βελτιώνουν τα μενού και να προσθέτουν επιπλέον δυνατότητες. Οι διάφορες αυτές, επίσημες ή ανεπίσημες εκδόσεις λογισμικών για τους Linux δέκτες, έρχονται σε ποικίλες μορφές αρχείων. Αυτά τα αρχεία ονομάζονται images.
Οικογένειες δεκτών και ομάδες λογισμικών
Τα τελευταία χρόνια, εξαιτίας της αυξημένης ζήτησης Linux δεκτών, έχουν δημιουργηθεί πολλές οικογένειες με διαφορετικά μοντέλα και λογισμικά. Οι πιο γνωστοί δέκτες είναι οι Dreambox, IPBox, AZBox, QBox, κτλ. Κάθε οικογένεια διαθέτει τις δικές της διανομές, με images ξεχωριστά για κάθε δέκτη. Τα διάφορα images δεν ταιριάζουν σε όλους τους δέκτες, εξαιτίας του διαφορετικού hardware. Κάθε image προορίζεται για συγκεκριμένο δέκτη. Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν ανεπίσημες ομάδες κατασκευής λογισμικών που δημιουργούν λογισμικά για παραπάνω από μια οικογένεια δεκτών, στηριζόμενοι στον κοινό πυρήνα τους, το Linux.
Το πρώτο λογισμικό που δημιουργήθηκε για Linux δέκτη ήταν για τον Dreambox 7000. Την πρώτη αυτή διανομή, η κατασκευάστρια εταιρεία των δεκτών την ονόμασε Enigma. Ακολούθησαν πολλά images του Enigma για τον DM7000, επίσημα και ανεπίσημα, όπως και εκατοντάδες ακόμα για τα επόμενα μοντέλα των Linux δεκτών της εταιρείας. Πέρα από τις καθιερωμένες αναβαθμίσεις, η κατασκευάστρια εταιρεία κάποια στιγμή αποφάσισε να εξελίξει και να διαφοροποιήσει σημαντικά το λογισμικό της για να υποστηρίζει το εξελιγμένο hardware των νέων της μοντέλων. Έτσι, δημιούργησε το Enigma 2. Πάνω στο Enigma 2 βασίστηκαν πολλές ομάδες και παρουσίασαν πολλαπλά images για τους δέκτες της εταιρείας. Πολύ γνωστές ομάδες που βασίζονται στο Enigma, είτε στην πρώτη είτε και στην δεύτερη έκδοσή του, είναι η Gemini Project, PLi, Nabilo, SF, SiF, κ.ά. Από τις ομάδες που ασχολήθηκαν με το Enigma, ορισμένες παρουσίασαν διανομές για οικογένειες δεκτών πέραν των Dreambox. Έτσι, βλέπουμε images Enigma από τις ομάδες SF ή την Sif για τους IPBox και απόπειρες διανομών για τους AZBox και QBox.
Η σημασία του λογισμικού
Αυτό που κάνει τη διαφορά σε ένα Linux δέκτη, είναι το λογισμικό. Μπορεί το hardware να είναι καταπληκτικό και ο δέκτης να είναι οπλισμένος ως «αστακός», όμως μπορεί να χωλαίνει λειτουργικά εξαιτίας ανεπαρκής υποστήριξης στον τομέα του λογισμικού. Τις περισσότερες φορές αυτό οφείλεται στην ελλιπή υποστήριξη κατά κύριο λόγο από την κατασκευάστρια εταιρεία. Γι’ αυτό, η συμβουλή του περιοδικού είναι να μην παρασύρεστε από τους πίνακες των χαρακτηριστικών και τις πλούσιες υποσχέσεις των εταιρειών, αλλά να προσπαθείτε να ενημερώνεστε καλά για τις δυνατότητες του δέκτη στο επίπεδο του λογισμικού.
Plugins και emulators
Για κάθε λειτουργία του, ένας δέκτης Linux στηρίζεται στο λογισμικό. Οι δυνατότητες του βασικού image ενδέχεται να είναι περιορισμένες για πολλαπλούς λόγους και όχι λόγω αδυναμίας. Συνήθως αυτό γίνεται για να επιλέξει ο χρήστης τις λειτουργίες που θα προσθέσει στο δέκτη. Η προσθήκη επιπλέον δυνατοτήτων γίνεται μέσω των plugins. Τα plugins είναι αρχεία που εγκαθίστανται στο βασικό image. Για παράδειγμα, για τη χρήση του Web Interface ενός δέκτη τρέχει ένα plugin, το οποίο τις περισσότερες φορές είναι προεγκατεστημένο, όπως ο Internet Explorer ή ο Windows Media Player στα Windows. Ανάλογες εφαρμογές είναι η λειτουργία Web Camera, YouTube player κ.ά. Επίσης, μέσω εγκατάστασης πρόσθετων αρχείων, μπορεί να γίνει αλλαγή ολόκληρης της εμφάνισης των μενού ενός δέκτη, με δυνατότητα μάλιστα προσθαφαίρεσης λειτουργιών που πραγματοποιούνται μέσω του τηλεχειριστηρίου. Ξακουστά και απαραίτητα επιπρόσθετα αρχεία είναι επίσης τα emulators. Όπως σε οποιαδήποτε λειτουργία τους, οι Linux δέκτες για την αποκρυπτογράφηση καναλιών συμβουλεύονται λογισμικά. Αυτά τα επιπρόσθετα λογισμικά που τρέχουν είναι τα emulators, που είναι στην ουσία προσομοιωτές CAMs. Ακόμα και για την ανάγνωση smartcard στις αντίστοιχες θύρες, οι δέκτες απαιτούν τη λειτουργία ενός emulator. Η προσθήκη των plugins, όπως και των emulators, στα εξελιγμένα λογισμικά, γίνεται μέσω του τηλεχειριστηρίου, εντελώς αυτοματοποιημένα, ειδικά εάν ο δέκτης είναι διασυνδεμένος με το Internet. Πραγματικά, η εξέλιξη και η πορεία των διανομών για Linux δέκτες είναι εκπληκτική και ανοίγεται απλόχερα σε κάθε χρήστη.
Πηγή: Αναδημοσίευση από τη σελίδα digitaltvinfo.gr.
