Ασύρματο δίκτυο στην ταράτσα μόνο με ένα καλώδιο.

    Ο όρος «δίκτυο» έχει μπει για τα καλά στην ζωή μας είτε πρόκειται για δικτύωση ηλεκτρονικών υπολογιστών είτε ακόμη και... δορυφορικών δεκτών. Η δημιουργία ενός ασύρματου δικτύου, εκτός των συνόρων της οικίας μας, έχει παρά πολλές εφαρμογές, με κυριότερη αυτήν της πρόσβασης στο διαδίκτυο από ένα σημείο, οπού η ενσύρματη πρόσβαση είναι αδύνατη. Αρκετές φορές πάλι, μας ενδιαφέρει η δημιουργία ενός ασύρματου τοπικού δικτύου για μεταφορά εικόνας (IP camera) ή… δεδομένων (data), χωρίς να μας απασχολεί η πρόσβαση στο διαδίκτυο. Όποια κι αν είναι η εφαρμογή που θέλετε να πραγματοποιήσετε, θα χρειαστεί να τροφοδοτήσετε με τάση την δικτυακή συσκευή ασύρματης μετάδοσης στην ταράτσα (π.χ. Access Point), κάτι που δεν είναι πάντα και το πιο εύκολο. 

Γιατί εγκαθιστούμε το Αccess Ρoint στην ταράτσα?

Οι λόγοι είναι ευνόητοι. Αφορούν τις τεράστιες απώλειες ισχύος που θα είχαμε κατά την εκπομπή, εάν τοποθετούσαμε την συσκευή εκπομπής στο δωμάτιο μας, μιας και αυτό θα συνεπαγόταν πολλά μέτρα ομοαξονικού καλωδίου, προς το κεραιοσύστημα στην ταράτσα. Άλλωστε, μην ξεχνάτε πως οι απώλειες στους 2,4MHz ανά μέτρο καλωδίου εκπομπής RG-58 (ομοαξονικό στα 50Ω), είναι πολύ εύκολα διακριτές και τα αποτελέσματα αυτών είναι άμεσα, δηλαδή μείωση της εμβέλειας εκπομπής. Αντιθέτως, τοποθετώντας το Access Point (ΑΡ) δίπλα στο κεραιοσύστημα, το μήκος καλωδίου που συνδέει πομπό και κεραία μπορεί να μην υπερβαίνει το μισό μέτρο. 

Power over Ethernet: Τροφοδοσία μέσω καλωδίου δικτύου UTP

Η ανάπτυξη του LTE στην Ελλάδα και η επίδραση στην ψηφιακή τηλεόραση.

   Πριν από 100 χρόνια, η χρήση των ραδιοσυχνοτήτων ήταν πολύ περιορισμένη. Οι εφαρμογές της είχαν να κάνουν κυρίως με τη μεταφορά ήχου και οι απαιτήσεις εύρους συχνοτήτων ήταν πολύ μικρές.
Με δεδομένο ότι οι χαμηλές συχνότητες προσφέρουν γενικά ευκολότερη διάδοση και δεν απαιτούν οπτική επαφή πομπού-δέκτη, το φάσμα συχνοτήτων που χρησιμοποιήθηκε ευρέως στην αρχή της εξέλιξης των ραδιοεπικοινωνιών, ήταν το χαμηλότερο μέρος αυτού – τα γνωστά μακρά, μεσαία & βραχέα, δηλαδή οι συχνότητες 0,1 έως 30 MHz.
Στα μέσα του περασμένου αιώνα, άρχισε να εξαπλώνεται ένα νέο μέσο που είχε πρωτοεμφανιστεί λίγο νωρίτερα. Ήταν η μετάδοση εικόνας, η γνωστή τηλεόραση και η ειδοποιός διαφορά με τα προηγούμενα μέσα ήταν ότι η μετάδοση της κάθε διαύλου της απαιτούσε πολύ μεγαλύτερο εύρος.
Στο νέο μέσο αποδόθηκε ένα πολύ μεγάλο μέρος συχνοτήτων, το οποίο ουσιαστικά ξεκινούσε από τους 47 MHz και τελείωνε στους 862 MHz. Το εύρος αυτό χωρίστηκε σε μπάντες συχνοτήτων (VHF-I, VHF-III, UHF κλπ), με κάποια τμήματα ανάμεσα στις μπάντες να αποδίδονται για άλλες χρήσεις, όπως τα FM που αποδόθηκε ένα εύρος 20 MHz στους 100 MHz, τις κρατικές υπηρεσίες, το στρατό, την αεροναυσιπλοΐα κλπ.
Όλες αυτές οι χρήσεις δεν απαιτούσαν μεγάλο εύρος συχνοτήτων, έτσι δεν υπήρχε πρόβλημα να σπαταληθεί το μεγαλύτερο μέρος των συχνοτήτων κάτω από τον 1 GHz για την τηλεόραση, η οποία τις τελευταίες δεκαετίες αναπτύχθηκε με μεγάλη ταχύτητα και σχεδόν σε όλες τις περιοχές του πλανήτη κάλυψε πλήρως το χώρο που της είχε αποδοθεί.
Η κινητή τηλεφωνία και οι ανάγκες της
Πριν από 20 χρόνια άρχισε να αναπτύσσεται ραγδαία σε όλες τις προηγμένες χώρες ένα νέο μέσο, που επέτρεπε στους πολίτες να συνομιλούν μεταξύ τους όπου και αν βρίσκονται.
Ήταν η κινητή τηλεφωνία. Η φύση της μετάδοσης (φωνή – δηλαδή μικρές απαιτήσεις φάσματος) αλλά και η πολύ έξυπνη διαχείριση της, της επέτρεψαν να αναπτυχθεί τα πρώτα χρόνια με πολύ καλή αποτελεσματικότητα σε δύο στενές ζώνες του φάσματος, στις περιοχές των 900 και των 1800 MHz.
Ήρθε όμως η εποχή της ασύρματης μετάδοσης δεδομένων με τις όλο και αυξανόμενες ανάγκες ταχύτητας, που άλλαξε τις απαιτήσεις εύρους φάσματος.
Σε συνάρτηση με την εκθετική αύξηση των χρηστών σε όλο τον κόσμο, η κινητή τηλεφωνία άρχισε να ασφυκτιά στις περιορισμένες συχνότητες που είχε στη διάθεση της και να χρειάζεται περισσότερες.