Λήψη καναλιών Multistream Πού θα τα βρείτε και πώς θα τα δείτε.

    Στις αρχές Αυγούστου η ΝΕΡΙΤ προκήρυξε ένα διαγωνισμό για την ενοικίαση δορυφορικής χωρητικότητας που θα χρησιμοποιηθεί για την τροφοδοσία των επίγειων κέντρων ψηφιακής εκπομπής του τηλεοπτικού οργανισμού. Παρότι ο διαγωνισμός αυτός ακυρώθηκε, μία από τις προαπαιτούμενες τεχνικές προδιαγραφές που είχε, ανακίνησε το ενδιαφέρον για ένα προχωρημένο χαρακτηριστικό του προτύπου δορυφορικών μεταδόσεων DVB-S2. Το χαρακτηριστικό αυτό είναι το Multistream, με το οποίο θα ασχοληθούμε παρακάτω. Ένας από τους στόχους της σχεδίασης του προτύπου ψηφιακών δορυφορικών εκπομπών DVB-S2 ήταν η βελτίωση της χωρητικότητας σε σχέση με το αρχικό πρότυπο DVB-S, ώστε να είναι δυνατή η οικονομική εκμετάλλευση των εκπομπών HDTV. Όμως η σχεδίαση προχώρησε μερικά βήματα επιπλέον, με την υιοθέτηση μίας σειράς προχωρημένων χαρακτηριστικών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε άλλες υπηρεσίες, όπως το δορυφορικό internet, η μετάδοση δεδομένων, η διανομή βίντεο, και η τροφοδοσία επίγειων ψηφιακών δικτύων. Τα χαρακτηριστικά αυτά είναι οι μέθοδοι εκπομπής ACM/VCM, Multistream, PLS, TI-M2 και PLP, που συναντούμε σε διάφορους συνδυασμούς μεταξύ τους, όλο και συχνότερα.

Multistream
Το Multistream είναι ένα προχωρημένο χαρακτηριστικό του προτύπου DVB-S2 που επιτρέπει την ταυτόχρονη εκπομπή ανεξάρτητων ρευμάτων μεταφοράς (transport stream ή IP stream) σε ένα δορυφορικό φέρον σήμα, με διάφανο τρόπο, διατηρώντας την ακεραιότητα του αρχικού περιεχομένου. Οι εκπομπές Multistream χρησιμοποιούνται συχνά για τη διανομή και τροφοδοσία κέντρων επίγειας ψηφιακής τηλεόρασης. Τα ρεύματα μεταφοράς που προέρχονται από διάφορες πηγές, συγκεντρώνονται και συνδυάζονται σε μία βασική ροή Multistream που μεταφέρεται στον πομπό του δορυφορικού σήματος. Για τη λήψη των εκπομπών Multistream χρησιμοποιούνται ειδικοί δέκτες που διαχωρίζουν τα ρεύματα και τροφοδοτούν τους επίγειους πομπούς (εικόνα 1). Τα πλεονεκτήματα των Multistream είναι κυρίως οικονομικά, αφού από ένα φέρον ενός δορυφόρου μπορούν να μεταδοθούν τέσσερα ρεύματα μεταφοράς, χρειάζεται ένας μόνο δέκτης αντί για τέσσερις, δε χρειάζεται να επαναληφθεί η διαδικασία πολυπλεξίας στο κέντρο επίγειας εκπομπής, ενώ μπορεί να αυξηθεί και η χωρητικότητα σε σχέση με μία τυπική εκπομπή DVB-S2.

3 + 1 ΤΡΟΠΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΧΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΑ ΚΑΛΩΔΙΑ ΑΠΟ ΣΙΔΕΡΟ

  Στα ομοαξονικά καλώδια, η νούμερο ένα επιλογή υλικού για τον κεντρικό αγωγό είναι ο συμπαγής χαλκός, ανοπτημένος, υψηλής καθαρότητας 99,9% και υψηλής αγωγιμότητας  >=100% IACS.

Τα τελευταία χρόνια στην ελληνική αγορά υπάρχουν αρκετά καλώδια που έχουν κεντρικό αγωγό από σίδερο με επικάλυψη χαλκού.  Συχνά, είτε επειδή δεν υπάρχουν τα τεχνικά τους χαρακτηριστικά, είτε επειδή είναι ανακριβή, οι τεχνικοί που τα προμηθεύονται πιστεύουν ότι είναι καλώδια από καθαρό χαλκό.
Διαβάστε παρακάτω 3+1 τρόπους για να ξεχωρίζουμε τα ομοαξονικά καλώδια με σίδερο:
1. ΕΝΑΣ ΜΑΓΝΗΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ
Αφαιρούμε ένα κομμάτι σύρματος 1-2 cm από το καλώδιο και το πλησιάζουμε σε έναν μαγνήτη.
Το σύρμα από επιχαλκωμένο σίδερο έλκεται από τον μαγνήτη. 
Το καθαρό χάλκινο σύρμα δεν μαγνητίζεται,  όσο κι αν προσπαθούμε.
Αν δεν έχουμε πρόχειρο ένα μαγνήτη, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το πίσω μέρος ενός ηχείου.
2. ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΕΝΑ ΠΟΛΥΜΕΤΡΟ
Αν έχουμε διαθέσιμο ένα απλό πολύμετρο, μπορούμε να μετρήσουμε την ωμική αντίσταση του κεντρικού αγωγού σε μία κουλούρα των 100 μέτρων.