Το Ψηφιακό Μέρισμα, η δημοπράτηση, η αξία του και τα δημόσια έσοδα.

    Παρά το γεγονός ότι στην Ελλάδα η μετάβαση στην αποκλειστικά ψηφιακή επίγεια τηλεοπτική μετάδοση δεν έχει ολοκληρωθεί, η προσοχή έχει στραφεί στο ζήτημα της αξιοποίησης του Ψηφιακού Μερίσματος. Να ξεκαθαρίσουμε ότι όταν ακούτε τη λέξη αξιοποίηση, πρέπει να καταλαβαίνετε τι έσοδα προσδοκά να έχει το κράτος, όταν θα πουλήσει αυτές τις συχνότητες. Θα επανέλθουμε αργότερα στο άρθρο σε αυτό το σημείο, αφού πρώτα εξηγήσουμε κάποιες βασικές συνισταμένες (και όχι συνιστώσες που είναι και στη μόδα) της οικονομικής αξιοποίησης των συχνοτήτων. Το Ψηφιακό Μέρισμα το αποτελούν οι συχνότητες στην μπάντα των UHF και συγκεκριμένα πρόκειται για 72 MHz συνολικά, από τα 790 έως τα 862. Ιστορικά η επίγεια τηλεοπτική μετάδοση κάλυπτε 392 MHz (από τα 470 έως τα 862) δηλαδή εντός αυτών των ζωνών συχνοτήτων η τηλεοπτική μετάδοση είχε το λεγόμενο καθεστώς πρωτεύουσας υπηρεσίας, που σημαίνει ότι αν και δεν απαγορευόταν η χρήση των συχνοτήτων για την παροχή κάποιας άλλης υπηρεσίας (π.χ. η χρήση ασύρματων μικροφώνων), η τελευταία απαγορευόταν να προκαλεί παρεμβολές στην τηλεοπτική μετάδοση. Το καθεστώς αυτό διήρκεσε για σχεδόν 50 χρόνια (από τη διεθνή Διάσκεψη της Στοκχόλμης το 1961) και στο μεγαλύτερο διάστημά της αφορούσε ουσιαστικά την αναλογική τηλεοπτική μετάδοση.

 Όμως η ραγδαία ανάπτυξη, από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 και μετά, των ασύρματων-κινητών ηλεκτρονικών επικοινωνιών (και σε αυτήν την περίπτωση αρχικά αναλογικές και πλέον αποκλειστικά ψηφιακές) άρχισε να προβληματίζει, δεδομένου ότι διαπιστώθηκε η ανάγκη να διατεθεί στις κινητές επικοινωνίες μεγαλύτερο τμήμα του φάσματος από το αρχικά προβλεπόμενο. Οι ανάγκες των δικτύων κινητής τηλεφωνίας να παρέχουν πλέον όχι μόνο φωνή, αλλά και δεδομένα και κυρίως βίντεο, καθώς και γενικά η ανάπτυξη του Mobile Internet κατέστησε σαφές ότι απαιτείτο να διατεθεί επιπλέον τμήμα του φάσματος, διαφορετικά τα δίκτυα θα είχαν κορεσθεί και δε θα μπορούσαν, λόγω έλλειψης ικανής χωρητικότητας, να υποστηρίξουν όλες αυτές τις εφαρμογές. Το Ψηφιακό Μέρισμα ήρθε λοιπόν σχεδόν ως «μάννα εξ ουρανού» για τις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας, αλλά και για τους πολιτικούς, καθώς οι συγκεκριμένες συχνότητες στην μπάντα των UHF είχαν τα απαιτούμενα τεχνικά χαρακτηριστικά, δηλαδή επέτρεπαν την κάλυψη μεγάλων περιοχών με σχετικά μικρό αριθμό σταθμών βάσης (δηλ. κεραίες) και παράλληλα το σήμα είχε την ικανότητα να διαπερνά κτίρια και γενικά ογκώδεις κατασκευές. Από την σκοπιά των εταιρειών κινητής τηλεφωνίας η απόκτηση αυτών των συχνοτήτων συνεπαγόταν την κάλυψη μεγάλων αστικών κέντρων με μικρό αριθμό σταθμών βάσης, άρα με μικρότερο κεφαλαιουχικό και διαχειριστικό κόστος (capex & opex).

Πηγή: Αναδημοσίευση από τη σελίδα  digitaltvinfo.gr.