Δορυφόροι και κανάλια που θυμόμαστε.
Όσοι από εμάς είναι μεγαλύτεροι των 30 ετών μπορεί να θυμούνται την
εποχή που η χώρα μας διέθετε όλα κι όλα μόλις 2 κανάλια, τις ΕΡΤ1-ΕΡΤ2
που λίγο πιο παλιά ονομάζονταν ΕΡΤ και ΥΕΝΕΔ. Όσοι ζούσαν κοντά στα
σύνορα μπορεί να έπιαναν στους τηλεοπτικούς τους δέκτες και κάποιο τρίτο
κανάλι γειτονικής χώρας... αλλά ως εκεί! Οι περισσότερες παλιές
τηλεοράσεις λειτουργούσαν χωρίς τηλεχειριστήριο και διέθεταν από 5 ως 10
θέσεις μνήμης για διαφορετικά κανάλια. Για να αλλάξουμε κανάλι...
σηκωνόμασταν από τον καναπέ και πατούσαμε το πλήκτρο 1 ή το πλήκτρο 2!
Αν κάποιος τότε μας μιλούσε για μια εποχή που θα μπορούσαμε να έχουμε
εκατοντάδες η χιλιάδες κανάλια στον τηλεοπτικό μας δέκτη, είναι σίγουρο
πως θα του ρίχναμε μερικές σφαλιάρες για να συνέλθει!
Πηγή: Αναδημοσίευση από τη σελίδα digitaltvinfo.gr.
Το editorial του τεύχους «Ψηφιακή Τηλεόραση» Φεβρουαρίου
Δεν είναι μόνο η αναβολή επάνω στην αναβολή στη διαδικασία της
ψηφιακής μετάβασης που για την Ελλάδα ξεκίνησε δοκιμαστικά το 2009,
κανονικά μετά από διαγωνισμό, το 2014 και ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί. Αν
δε αληθεύουν οι διάφορες φήμες που κυκλοφορούν κείθε κακείθεν, θα
φθάσουμε σίγουρα τον Ιούνιο του 2015 και ακόμη δεν θα έχει ολοκληρωθεί
σε ολόκληρη τη χώρα.
Δηλαδή για την Ελλάδα απαιτήθηκαν έξι
ολόκληρα χρόνια για να μετατραπεί το αναλογικό σήμα σε ψηφιακό! Γιατί
για αυτό ακριβώς πρόκειται στην περίπτωση μας. Η περίφημη ψηφιακή
μετάβαση για την οποία τόσοι τόνοι μελανιού χύνονται είναι επί της
ουσίας της η απλή μετατροπή του αναλογικού τηλεοπτικού σήματος σε
ψηφιακό.
Ούτε ψηφιακή τηλεόραση έχουμε, ούτε καν υψηλής
ευκρίνειας σήμα. Εντάχθηκε ένας Ηλεκτρονικός Οδηγός Προγράμματος στο
σύστημα και νομίζουν οι πολίτες πως αυτό είναι η ψηφιακή τηλεόραση. Να
διαβάζουν επί της οθόνης το πρόγραμμα που ακολουθεί. Κι αυτό που
πρακτικά έγινε με τα τελευταία switch off είναι να καθιερωθούν εν έτει
2015, δυο κατηγορίες πολιτών, αυτοί που έχουν πρόσβαση στο ψηφιακό σήμα
και αυτοί που δεν έχουν καθόλου τηλεοπτικό σήμα. Οι δεύτεροι βέβαια
είναι πληθυσμιακά η μικρότερη ομάδα. Για αυτό και ελάχιστοι
ενδιαφέρονται, για αυτό και η φωνή τους δεν φθάνει στο κέντρο λήψης των
αποφάσεων.